Gratis kennismakingswandeling regio Bemmel
Ben jij die hondeneigenaar die…
– graag weer met zijn hond aan de slag wil?
– heel veel tips heeft gehad, maar nog steeds op zoek is naar een oplossing?
– op zoek is naar persoonlijke begeleiding op maat?
– niet goed weet bij wie je terecht kunt?
Dan is deze vrijblijvende kennismakingswandeling iets voor jou! Tijdens de wandeling maak je kennis met mij en mijn werkwijze. Natuurlijk kun je mij dan ook alles vertellen over jouw hond.
De wandeling zal een half uur duren en kan in los loopgebied of aanlijn gebied gemaakt worden.
Heb je interesse? Stuur mij dan snel een privé bericht met daarin je telefoonnummer zodat ik je kan bellen om een wandel afspraak te maken.
*Deze wandeling is geen vervanging van een gedragsconsult of les.
Aanleren van gewenst gedrag
Het werken aan gedragsverandering kost tijd en inzet. Door (positieve) ervaringen op te doen probeer je gedrag te veranderen. Dit geldt voor mensen, maar zeker ook voor honden. Bedenk maar eens als jij bijvoorbeeld bij jezelf gedrag wilt veranderen, hoe je dit leert en hoelang dit duurt.
Vaak gebruik ik een “simpel” voorbeeld: vanaf nu stap je elke ochtend met jouw andere (verkeerde 😉 ) been het bed uit. Dit is puur het aanpassen van een handeling (gedrag), je wilt iets anders aanleren. Omdat het ene gedrag al heel vaak is ingezet en ook jouw voorkeursgedrag is, duurt het even voordat je dit veranderd hebt.
Maar wat nu als we dieper inzoomen en naast het gedrag ook kijken naar de emotie? Hoe voel jij je en wat zorgt ervoor dat je bepaalt gedrag inzet? Stel dat je elke keer dat je met het andere been het bed uitstapt een leuke verrassing of een superbeloning krijgt? Heeft dat dan invloed op jouw leerproces? Ga je dan sneller het andere gedrag inzetten?
En stel nu dat je het gedrag gaat veranderen door telkens als jij niet met het “verkeerde” been uit bed stapt iets naars ervaart? Wat voor invloed heeft dit op jouw leerproces? Hoe word je dan elke ochtend wakker? Heb je dan zin om op te staan of voel je enige vertwijfeling en afwachtendheid omdat je bang bent dat er iets naars gaat gebeuren?
Zo werkt leren voor honden ook; positieve ervaringen zorgen voor een goed gevoel. Negatieve ervaringen zorgen voor onzekerheid en ontwijkend gedrag. In plaats van honden te leren wat ze niet moeten doen, is de uitdaging ze te leren wat we wel van ze verwachten.
Gratis E-Book
Tips voor Oud & Nieuw
Wil je goed voorbereid de periode rond de jaarwisseling ingaan?
Vraag dan dit bestand aan door jouw gegevens hieronder in te vullen of via het contactformulier.
Het E-Book wordt dan naar je gemaild.
“De kinderen moeten hun verantwoording nemen”
“De kinderen moeten hun verantwoording nemen en de hond uitlaten, wij hebben als gezin samen gekozen voor de hond”.
Tijdens een huisconsult hoor ik deze opmerking regelmatig en ik maak dit dan bespreekbaar.
Door open met mijn klanten in gesprek te gaan probeer ik helder te krijgen of dit een verantwoording is die kinderen kunnen dragen en die je écht wilt dat ze die hebben. Want een rondje met de hond is veel meer dan een wandelingetje:
– Is een kind in staat om situaties in de omgeving goed in te schatten?
– Kan een kind verantwoordelijkheid dragen als er iets gebeurd?
– Weet een kind hoe hij kan handelen als het nodig is?
Door deze vragen te stellen zie ik ouders anders kijken naar de verwachtingen die ze hebben van hun kind en de situaties die eventueel op hun pad kunnen komen.
Heel vaak zie ik situaties waarin volwassenen al geen goede inschatting maken in het gedrag van hun hond en ook niet in staat zijn dit op een juiste manier op te lossen. Hoe kunnen wij dan een kind deze taak wel toekennen?
Het overdragen van verantwoordelijkheid doe je in stapjes, daar is tijd, begeleiding, coaching en inzicht en bij nodig. Een hond is echt een mooi onderdeel van een gezin. Benut deze kans om je kind te begeleiden en maak van het wandelen met de hond een gezinsuitje. Hierdoor leer je kinderen om te gaan met situaties en inschattingen te maken en is dat niet waar het om gaat bij verantwoording nemen ;)?
Voel je vrij om dit artikel te delen en meer ouders “anders naar verwachtingen en verantwoordelijkheden” te laten kijken 🙂
#verantwoordehondenliefhebbers
“Hij doet niks”
“Hij doet niks”, hoor ik de eigenaar roepen vanaf een afstand van 100 m, terwijl zijn hond in hoog tempo op ons afgesneld komt. En dat is een groot misverstand in de hondenwereld. Want hoe normaal en wenselijk is het in hondenogen om op hoog tempo rechtstreeks benaderd te worden? Voor veel, heel veel honden is dit erg bedreigend en intimiderend gedrag. Dus doet deze hond écht wel iets. Echter de eigenaar interpreteert dit gedrag anders. Want zijn hond valt niet uit en “wil alleen maar spelen”. Heel vaak zijn deze ontmoetingen de oorzaak waarom de andere hond uiteindelijk leert om uit te vallen. Hij heeft geen prettige ervaring opgedaan en wil in ieder geval voorkomen dat zo’n “onschuldige” hond te dichtbij komt. De signalen die hij namelijk al veel eerder heeft ingezet; wegkijken, snuffelen en lichaam verlagen zijn door de andere honden niet geaccepteerd en waren dus niet effectief.
Samen kunnen we voorkomen dat honden elkaars grenzen niet respecteren door als eigenaar sturing geven. Wanneer je ziet dat jouw hond op een andere hond afstormt, roep hem dan even terug, houd hem even bij je in de buurt en leer hem dat een rustige benadering heel wenselijk is. Hierdoor leren beide honden elkaar te respecteren en te kijken naar de signalen die de andere hond afgeeft. Heel veel gedrag zullen wij als eigenaren moeten begeleiden en sturen, zodat de honden leren om op ons te vertrouwen. #verantwoordehondenliefhebbers
Herken je dit en wil je ook meer mensen hier bewust van maken? Delen van dit bericht wordt erg op prijs gesteld.
“Help wij hebben een Pacman in huis!”
“Help wij hebben een Pacman in huis!” Heel vaak kom ik mensen tegen die met hun handen in hun haar zitten. De pup die net in huis is, blijkt niet dat schattige dotje te zijn dat ze opgehaald hebben bij de fokker. De pup is nog maar een paar dagen in huis en hapt in alles en iedereen. Ook al hebben mensen zich goed ingelezen en voorbereid soms is de praktijk toch anders.
De belangrijkste oorzaak van dit gedrag is dat de pup overprikkeld is en te weinig slaap heeft gehad. Een volwassen hond hoort ongeveer 16 uur per etmaal te slapen. Een pup heeft nog meer slaap nodig; om te groeien, om alle prikkels te verwerken, om tot rust te komen. Een pup die zich als Pacman gedraagt is vaak oververmoeid en niet in staat om zelf rust te pakken.
Goed kijken naar de dagindeling van de pup, de indrukken die hij op een dag heeft en hem te begeleiden en te begrenzen in zijn onbehouwen energie is daarin cruciaal. Het positief aanleren van een bench of het plaatsen van een puppyren kan dan heel goed helpen.
Maar naast de noodzakelijke rust is het ook belangrijk om te kijken hoeveel prikkels de pup binnen krijgt. Welke activiteiten heeft hij op een dag, wie bemoeit zich allemaal met de opvoeding van de pup, hoe en hoeveel speelt de pup. En zo kan ik nog wel even doorgaan. Elk contact, ervaring en aai is een prikkel die de pup krijgt en verwerkt moet worden. Tel alle prikkels bij elkaar op en dan is dat al snel heel veel.
Vandaag hier een mooi voorbeeld van gezien: bij mijn binnenkomst was Pacman heel actief, al happend werd ik begroet en vervolgens stortte het vierpotige monster zich op een speeltje om daarna weer aan een stoelpoot te gaan kluiven. Dat is wel heel veel gedrag in een korte tijd. De eigenaren hebben de pup rustig met wat lekkers naar de bench begeleid en vervolgens viel het pupje in een paar minuten in slaap. Pacman was veranderd in Doornroosje. Na bijna 1,5 uur slapen werd Doornroosje weer wakker. Even aangelijnd naar buiten om te plassen, even binnen in huis snuffelen en vervolgens ging Doornroosje op schoot bij de oudste dochter liggen slapen. Heerlijk ontspannen.
Een pup is een baby maar met een motorische ontwikkeling van een kleuter. In een korte tijd kan hij veel doen, ervaren en voelen. Om dit alles te verwerken is rust en met name heel veel slaap nodig.
Welterusten voor alle Doornroosjes xxx
Inge Tuinman
“Een hond heeft een baas en een kat personeel”
“Een hond heeft een baas en een kat personeel”, is opmerking die ik heel vaak hoor. Of “je moet vooral de baas zijn over je hond”. En naar mijn idee gaat er juist heel veel mis door deze gedachte.
Veel ideeën zijn berust op de dominantie theorie. Waarin vooral aangegeven wordt wat je allemaal moet doen om roedelleider over je hond te zijn. Want anders wordt een hond de baas over jou en krijg je problemen. Inmiddels is uit onderzoeken gebleken dat deze theorie achterhaald is. Een hond is een sociaal dier, dat gericht is op samenwerken. Hierdoor is hij heel goed in staat grote en kleine signalen van ons op te vangen. Hoe kunnen anders hulphonden zo goed samenwerken met hun begeleider?
Een hond heeft behoefte aan zekerheid, veiligheid en voorspelbaarheid. En daarom is het voor hem heel fijn als wij in de rol van goede leider, verzorger en opvoeder hem dit kunnen bieden. Dit geeft hem rust en vertrouwen in ons.
Door te overheersen of te domineren worden wij in de ogen van de hond onvoorspelbaar, en dat geeft een knauw in de relatie en verbondenheid die je met jouw hond kunt hebben.
En zeg nou eerlijk zelf: heb jij zelf liever een baas of een leider? En welke rol vind je zelf veel prettiger om te vervullen?
Be a leader and enjoy 🙂
Als jij meer mensen inzicht en de ruimte wil geven om met hun hond samen te leven, zonder deze te hoeven overheersen, dan wordt delen van dit artikel gewaardeerd.
Ben er helemaal klaar mee!
Ik ben boos en verdrietig. Net een gesprek gehad bij een gezin die een hondje uit het buitenland hebben genomen. Dit hondje is naar Nederland gehaald via een stichting. Dit gezin is met de beste bedoelingen gestart en vond het een mooi idee om een hondje te redden. Helaas blijkt het in de praktijk anders te gaan. Dit gezin heeft heel veel in hun leven aangepast en heeft het hondje echt een gouden (of zelfs platina) mandje gegeven. Het hondje is op eigen kosten gesteriliseerd en daarnaast zijn er vele dierenartskosten geweest. Het beestje heeft een tijd giardia gehad. En uiteindelijk ontdekken ze dat hij zelfs de enige overlevende is van Pravo binnen zijn “roedeltje”.
Ik heb het contract mogen lezen wat er bij overdracht van het hondje getekend is. Naast de vele taalfouten ben ik enorm verbaasd over de verplichtingen die aan de nieuwe eigenaar worden toegedicht. Echter in heel het contract staat niet 1 keer iets over de plichten en de zorg die de “rescue stichting” heeft.
Het is heel verdrietig en pijnlijk om te zien wat een gezin doormaakt. Iedereen is erg gehecht aan dit hondje. Echter de druk en beperking die zij ervaren doordat dit hondje niet alleen kan zijn, is enorm groot.
Waar is vanuit deze stichtingen een goede voorlichting, een goede begeleiding en uitleg wat het betekent om een hond uit buitenland te nemen? Welke financiële verantwoordelijkheid nemen zij voor evt. medische kosten? Hoe wordt er geselecteerd voor een passend gezin? En indien het niet goed gaat, hoe wordt er heropvang geregeld
Indien je een hondje wenst op te vangen vanuit het buitenland, stel dan de in ieder geval goede en kritische vragen:
* hoe komt de stichting aan de honden?
* wat is de achtergrond van de hond?
* welke begeleiding geeft de stichting?
* spreek andere mensen die via deze stichting een hondje hebben genomen en vraag naar hun ervaringen.
* welke ziektes heeft de hond gehad?
* lees het contract goed door en stel hierover relevante vragen.
De eerste levensweken van een hond zijn cruciaal voor zijn ontwikkeling. Hier doet hij ervaringen op die een grote bijdrage hebben aan zijn verdere ontwikkeling. Voor veel hondjes uit het buitenland is dit een nare periode. Dit nemen zij mee voor de rest van hun leven.
Mijn missie is #verantwoordehondenliefhebbers, door informeren en delen van mijn kennis hoop ik dat ik veel mensen veel verdriet kan besparen. Daarom zou ik het erg fijn vinden als jullie dit artikel willen delen. Zodat veel mensen dit leed bespaard kan blijven.